Exodus/New Life Villages

"Vision of A New Culture"
The Great Learning

Exodus - new life village

Exodus

52. Doorgaans wordt er in spirituele kringen uitsluitend "positief" gedacht. Dat klinkt heel mooi. Het nadeel is echter, dat alles wat daar niet in past, verdrongen wordt. Dit gaat zover, dat men feiten van de allerdaagse werkelijkheid - vooral datgene wat niet strookt met het "harmonische" wereldbeeld - eenvoudig niet onder ogen wil zien. Dat dit gelijkstaat met de "kop in het zand steken", dringt dan niet meer tot je door. Het punt is, dat wanneer je dingen verdringt deze zich in het onbewuste ophopen, dusdanig dat je vroeger of later er oneindig pijnlijker mee geconfronteerd wordt, dan aanvankelijk het geval was. "Wat je buitensluit, dat krijg je (ooit) in verhevigde mate voor je kiezen". In dit hoofdstuk wordt bewust - als een oefening in integraal waarnemen, het zien van de werkelijkheid zoals hij is en niet zoals wij hem graag willen hebben - juist dát facet doorgetrokken, waar anders de ogen voor gesloten wordt, namelijk de mogelijkheid dat het met deze maatschappij binnenkort flink fout gaat. Voor onszelf, onze kinderen, de dieren, de bomen, de planten, alles. Het bestaat uit een concreet evacuatieplan. De oefening bestaat eruit, dat je deze mogelijkheid als realiteit in je door laat dringen.

53. De ontwikkelingen in de komende jaren, de uitkomsten van wetenschappelijk onderzoek, mijn eigen ziektegeschiedenis en die van anderen, hebben ertoe geleid, dat de idee van een "EXODUS" steeds sterker in mij opkwam. Hetgeen in de eerste tijd afgedaan werd met "je kunt nergens meer naartoe", de hele wereld is immers onder de "paraplui" van de "civilisatie" gekomen. Tot ik las, dat de burgemeester van een Australisch bushdorp klaagde over het feit, "dat de gemeente (provincie) zo arm was, dat ze zich nog niet eens een draadloze telefoonverbinding kon permitteren". Hee, dacht ik, dit is het natuurlijk. Overal ter wereld trekken mensen naar de steden. Terwijl die (hopeloos) overbevolkt raken, raakt het platteland steeds verder ontvolkt. Grote stukken aarde zijn leeg (worden steeds leger), en wat doorslaggevend is...ook leeg van electro-stress!

54. Onwillekeurig komt het beeld van Mozes met zijn uittocht uit Egypte in mij op (bij wie niet). Het is het klassieke verhaal over een EXODUS. Terwijl zijn volk onder de slavernij van Egypte zuchtte, worden wij in ons naakte bestaan bedreigd door het monster van de technologische "vooruitgang". Is het op een punt in de historie gekomen, dat er opnieuw een EXODUS plaats gaat vinden? In feite is er al een aan de gang, namelijk de stroom armen, die zijn plaatsje onder de zon in het rijke Westen wil veroveren. De ironie is, dat terwijl mensen in de Derde Wereld onvrijwillig verkommeren, er een "tegenstroom" van blanken op gang komt, die lijdt onder de gevolgen van de welvaart. In tegenstelling tot de armen zoeken zij geen materiële welstand (dat hebben zij immers al), maar kwaliteit van leven, jeZelf-zijn integreren in gemeenschap. Aangezien het voor velen van hen zelfs gaat om overleven, zal de de idee van de EXODUS op korte termijn in werkelijkheid omgezet moeten worden. Het accent ligt daarbij niet op "escape", maar op ecologische intelligentie. Wanneer de hele "cultuur" vastgelopen is en de locomotief nog slechts één richting uitraast, dan kan het niet anders dan dat groepen mensen spontaan bij elkaar komen, namelijk diegenen die samen het leven opnieuw - van de grond af aan - willen vormgeven.

Het is later dan je denkt

55. De electro(GSM)-stress staat vaak niet alleen. Het is de combinatie van verschillende factoren - van binnenuit en buitenaf - die uiteindelijk de doorslag geeft. Het beste voorbeeld is mijn eigen ziektegeschiedenis. Daar waren het "spirituele ontvankelijkheid", gluten- en melkintolerantie, electro-stress en amalgaambelasting, die samen het totaalbeeld opleverden. Lange tijd gaat het goed, totdat de druppel de emmer doet overlopen. De verschijnselen isoleren door er een aparte naam op te plakken (ME, CVS, CFIDS, RSI, EMF) is dan ook (bewust) misleidend. Het suggereert dat dit allemaal afzonderlijke ziekten zijn, waarvoor individuele oplossingen gevonden moeten worden. In plaats van de samenhang te onderzoeken, wordt de problematiek "geindividualiseerd", opgedeeld in vakjes, dusdanig, dat het zicht op het geheel verloren gaat. De bovengenoemde stoornissen zijn echter allemaal facetten van één integraal syndroom: het samenstel aan "nieuwe risico's" oftewel het "Multi Etiological Sumtotal Syndrome" (MESS), zoals ik dat elders beschreven heb1). Terwijl etiketten als ME, RSI etc. de situatie verhullen (en dus effectieve actie verhinderen), geeft de naam MESS precies aan wat er aan de hand is. De ironie is dit: terwijl de overheid miljarden aan de telecommunicatie verdient, worden de slachtoffers naar de reguliere research en "therapie" gestuurd, die er op hun beurt weer schatten aan verdienen. Ons bedient ons.
1. Zie MESS.

56. De eerste stap is de geest van de EXODUS uit te laten waaien, zodat deze de mensen bereikt, raakt en vervolgens mobiliseert. Vooral diegenen die nog geen last van electro-stress hebben, gehecht zijn aan luxe en bezit, degenen die (daarom) denken, dat het allemaal wel meevalt, zullen er moeite mee hebben. Hetgeen overeenkomsten vertoont met het begin van de dertiger jaren. Toen dachten vele Joden, dat het wel "niet zo'n vaart zou lopen", met alle verschrikkelijke consequenties van dien. Je weet tenslotte wat je hebt en niet wat je ervoor terugkrijgt. Het zullen dus inderdaad die mensen zijn, die de afbraak "aan den lijve voelen", die de voorlopers zullen zijn. Het zijn al diegenen die vallen onder de categorie "nieuwe risico's" zoals hierboven beschreven. Zij zijn het die uit eigen ervaring anderen kunnen vertellen, wat er werkelijk aan de hand is. In Nederland 1 miljoen mensen in de WAO, de allermeesten met stress-, burnout- en moeheidsklachten, is dat niet iets om over na te denken? Informatie, persoonlijke gesprekken, voorlichting en bijeenkomsten kunnen alle ertoe bijdragen, dat in ieder geval diegenen die reeds bewust zijn, over de drempel worden geholpen. Het zijn niet alleen degenen met klachten die openstaan voor een nieuw perspektief. Het omvat iedereen, die ziet dat de cultuur is vastgelopen in individualisme, zelfzucht en vervreemding van de werkelijkheid. De EXODUS als de moderne uittocht naar het "beloofde land" ademt een nieuwe geest. Het geeft hoop bij diegenen die geen uitweg meer zien, het geeft uitdaging en toekomstperspektief, de droom van een nieuw leven.

De noodzaak tot EXODUS is een keerpunt in de Westerse civilisatie

De New Life Villages/Communities

57. Als je met de rug tegen de muur staat, ben je tot veel bereid. Je aarzelt dan niet meer, je overweegt niet eindeloos wat je nu (weer) zult doen, je gooit daarentegen je hele energie achter één doel. Eerlijk gezegd hopen wij, dat je al op dit punt bent gekomen. De EXODUS staat en valt immers met de activiteit van de voortrekkers, degenen die "gaan voor wat ze willen". Dit is des te belangrijker, aangezien het op gang brengen en organiseren van de EXODUS, dusdanig dat er op verschillende plaatsen in de wereld (?) ook werkelijk NEW LIFE VILLAGES gevestigd zullen worden, geen peuleschil is. Er komt heel wat bij kijken. Wij zijn op elkaar aangewezen. Daarbij komt, dat het vrijwel voor iedereen een geheel nieuwe ervaring zal zijn, iets waarbij je niet kunt terugvallen op je verleden. Het cruciale punt is het opgeven van genoegzaamheid en luxe ten gunste van kwaliteit van leven. Alleen zij die hiertoe bereid zijn, worden verwelkomd als deelnemers. Dat is het uitzonderlijke aan onze EXODUS. Mensen die bereid zijn tot "inleveren" tonen bij voorbaat hun gehalte. Het is een eerste garantie voor een gemeenschap gebaseerd op samenwerking en harmonie. Het offer dat gevraagd wordt is niet gering. Om de EXODUS en de stichting van nieuwe gemeenschappen mogelijk te maken, wordt een hoge inzet gevraagd.

58. "De mensen van tegenwoordig geloven, dat zij in een wereld van onbegrensde materiële, medische, wetenschappelijke en sociale mogelijkheden leven. Onze maatschappij heeft naar de mening van 99% van alle (rijke) Europeanen weliswaar enige schoonheidsfoutjes, bevindt zich echter op het hoogtepunt van het leven. Dat wat bereikt is moet daarom koste wat kost tegen dat handvol wereldverbeteraars beschermd worden. Dat deze gespleten houding tot vernietiging van het leven en onvermijdelijk naar het einde voert, merkt de doorsnee consument niet. Je merkt het alleen, wanneer je radikaal uit deze "trance" stapt en je de vreselijke vernietiging van onze wereld op alle niveau's van buitenaf bekijkt. Onze huidige civilisatie is volledig ziek, absoluut neurotisch en gedraagt zich als een psychisch-zieke mens, die zichzelf voor gezond houdt en zijn kijk op de wereld als de enige realiteit beschouwt. De therapie die hier dringend nodig is, lijkt mij het leven in gemeenschappen. Alleen in gemeenschappen leer je opnieuw verantwoordelijkheid en liefde voor jezelf, de anderen en de gehele kosmos te ontwikkelen. Ik ben ervan overtuigd, dat deemoed en liefde tenslotte zullen overwinnen, en met hen de leefgemeenschappen".
Dr.phil.Thomas Weise in "Stämme", duits tijdschrift.

59. De NEW LIFE VILLAGES of COMMUNITIES zelf zijn een toonbeeld van eenvoud. Je kunt daarbij nog het best een inheems dorp voorstellen of de cabinhutten van een tropisch resort. Wij kiezen vrijwillig voor een simpel leven, in plaats van ertoe gedwongen te worden (wanneer het heersende systeem in elkaar stort). In die zin zijn wij de ontwikkelingen vóór. Hoe dat er concreet uitziet, hangt natuurlijk erg van de plaatselijke omstandigheden af. Het kan een verlaten boerendorp zijn, een nieuw dorp met blokhutten (simpele noorse houten huizen) of zelfs een grottendorp (zoals in Centraal-Turkije). Altijd zijn het echter gebieden die afgelegen zijn, ver genoeg van de "civilisatie", dusdanig dat zij vrij zijn van het GSM-net. Hetgeen in kan houden, dat het niet altijd de beste stukken land zijn. We moeten ons dus voorbereiden op een "primitief" (in vergelijking tot ons huidige leven) bestaan, waar het meest primaire werk het belangrijkst is. Wellicht zijn er nog gebieden in Frankrijk, Spanje, Portugal of in Oost-Europa, waar geen GSM-net is en ook nooit zal komen! Of moeten we ons heil op die continenten zoeken, waar het nog "leeg" is zoals Australië, Nieuw Zeeland, Zuid-Amerika en Canada bijvoorbeeld? Het voordeel is, dat deze landen ervaring met immigranten hebben en best open zullen staan voor "resocialisatie" van hun platteland. Sommigen gingen ons daarin voor. Denk aan Mennonieten, de Hernhütters, de Aimish uit Pensylvania (USA) - achteraf niet zó dom met hun afwijzing van de (uitwassen van) de technologie - en recentelijk de Kibbutz (jammerlijk ten onder gegaan in de "markteconomie"), Auroville en de Eco-villages.

60. Het dagelijks leven in de NEW LIFE VILLAGE zal dus gekenmerkt zijn door het individueel wonen in een eenvoudige behuizing, een gemeenschappelijke spiritualiteit (deel zijn van "Hemel" en aarde), de gezamenlijke zorg voor het voedsel, regelmatige bijeenkomsten, een dorpsstructuur (voor iedere gemeenschap weer anders), onderhoud van de gemeenschappelijke voorzieningen, een minimale gedragsregel, overlevingsstrategieën, ecologische land- en tuinbouw, zelf- en wederzijdse hulp bij gezondheid en ziekte, deeltaken bij de opvoeding van kinderen, het voorzien in levensonderhoud door handwerk, ambacht, (gespecialiseerde) landbouwprodukten, het beheren van natuurgebied (bv met subsidie), het verzorgen van begeleiding cq retraites voor "outsiders", gemeenschappelijke feesten en vieringen, het ontwikkelen van een eigen cultuur, dienstverlening naar buiten toe, kunst en desnoods het opzetten van een computerbedrijf. Wij wijzen niet de technologie als zodanig af, maar alleen zijn uitwassen, zijn levensbedreigende facetten en ontwikkelingen. Eigenlijk is het zowel een stap terug naar "hoe het vroeger was", alsook een stap vooruit met betrekking tot een nieuwe gemeenschapszin, een bereidheid - uit noodzaak geboren - om met "jeZelf-zijn in verbondenheid" als uitgangspunt te werken aan een nieuwe mens. Is de geest eenmaal in je, dan zal zij bergen verzetten.

61. Intussen is ieders deelname nu al van cruciaal belang. Er moeten inderdaad bergen verzet worden. Naast het organiseren van de EXODUS, moet de wereldGSMsituatie in kaart worden gebracht. De eerste zorg is immers een gebied dat niet alleen GSMvrij is, maar het ook zal blijven. Dan moet een projectplan opgesteld worden, compleet met een concrete begroting. Er zal een organisatie in het leven geroepen moeten worden, die het project financiert. Ziekteonkosten- en levensverzekeringen worden benaderd voor sponsoring, aangezien het ook in hun belang is, dat mensen weer gezond worden resp. langer leven. De regeringen van het eigen land, alsook die van verschillende in aanmerking komende landen moeten worden benaderd. Wellicht zijn er subsidies, regelingen en vormen van coöperatie in de wacht te slepen. En wie weet heeft de hybris van de EU - bijvoorbeeld onder de hoofdstukken "preventieve zorg", "regionale resocialisatie", "vergrijzingsproject" - een onverwachte pot voor dit soort initiatieven! Sommige regeringen zouden in het kader van "resocialisatie van het platteland" zelfs bereid zijn tot de aanleg van GSM-vrije "reservaten!" Ongelooflijk maar waar. Kortom, als we met de EXODUS beginnen, moeten we ons bewust zijn van de consequenties. Alle relevante expertise is daarom welkom. Kom, laten we aan het werk gaan.

62. Het zal duidelijk zijn, dat de EXODUS (voorlopig) een "virtueel" project is. De deadline, het tijdstip waarop de situatie onhoudbaar wordt, komt echter steeds dichter nabij. De hoofdverantwoordelijke is de overheid, die nalaat zijn basisverantwoordelijkheid - namelijk het beschermen van zijn burgers tegen een collectieve bedreiging (te vergelijken met oorlogsdreiging) - na te komen. Het lijkt erop dat de overheid de multinationals tegen de burgers beschermt in plaats van andersom. Het is niet te vergelijken met andere gezondheidsbedreigende factoren. De meeste behoren namelijk (gedeeltelijk) tot de medeverantwoordelijkheid van de burger zelf, daar waar eigenverantwoordelijkheid ten opzichte van ziekte bestaat, bijvoorbeeld door het stoppen van het roken of het overgaan naar een gezonde leefstijl. Met betrekking tot de electrostress is deze optie uitgesloten. Iedereen zonder uitzondering is weerloos overgeleverd aan een levensbedreigende situatie. Ontsnappen is onmogelijk. Naast het ontwikkelen van acties op locaal niveau, is het dus hoog tijd aan de bel te trekken c.q. de overheid aan zijn meest primaire verantwoordelijkheid te herinneren.

Brieven van lezers

63. Onder dit kopje kan iedereen die ervaring heeft met electro-stress zijn of haar verhaal insturen. We zullen proberen om iedere inzending op de website te plaatsen. Je stuk mag niet langer zijn dan een half A-viertje en liefst ingezonden op een diskette (tenminste Word 95) of via E-mail. NB. Wij nemen ons het recht voor stukken in te korten cq te weigeren.

Last van electro-stress, ME of RSI en geen internet? Voor het bestellen van handboek gezondheid "Flow System Therapy", zie http://vitalworld.org

Back

© 2000 Copyright by Han M. Stiekema. All rights reserved.
Last update:08/25/07
Verantwoordelijkheid voor toepasssing van informatie op welke wijze dan ook
uit mijn gezondheids- c.q. electrostresssites c.q. uit de genoemde links is geheel
voor de verantwoordelijkheid van de lezer.

Wir übernehmen keine Verantwortung für den Inhalt der von uns erwähnten Links.