Hoofdstuk 2.2
l’ORIGINALI
- Traditie der Oorspronkelijken -

INHOUD

VOORWOORD

BOEK 1 REALISATIE
INLEIDING
1.1 LEVEND ZEN
1.2 LIED VAN VOL-LEDIGHEID
1.3 MEISTER ECKHART HIER EN NU

BOEK 2 VERNIEUWING
INLEIDING
2.1 DE BOODSCHAP
2.2 l’ORIGINALI
2.3 HEMEL OP AARDE

BOEK 3 INTEGRATIE
INLEIDING
3.1 STROOMSYSTEEM EN OPTIMALE VITALITEIT
3.2 GIDS VOOR ZELFINTEGRATIE
3.3 HEEL HET LEVEN
DE EENHEID MET JEZELF

BOEK 4 ACTIE
INLEIDING
4.1 ONTWAAKT!
4.2 HET GROTE LEERPROCES
4.3 HET LICHTENDE MIDDEN

Elke keer wanneer een stil verlangen bezit van mij neemt weet ik het weer. De Weg is zo eenvoudig. Reeds het verlangen naar Thuiskomst vervult mij met zaligheid. Het is de instemming met mijn diepste bedoeling. Flarden geuren doortrekken mijn lichaam als nevels rond het gebergte. De lokroep van mijn innerlijk nodigt mij uit tot inkeer. Met een glimlach laat ik alles - mijn ik - in de steek.

Overal en altijd beoefen ik het tweevoudig geworteld-zijn. Terwijl ik mijn voetzolen voel terwijl ik loop, laat ik voortdurend het „Terug in de diepte van mijn Oergrond“ in mij opborrelen. Gelijktijdig op de hemel alsook op de aarde afgestemd te zijn is een bijzondere ervaring. Een zachtmoedige alertheid kenmerkt mijn gedrag. Vreugde doortrekt mijn doen en laten. Die totale geborgenheid temidden van de drukte van alledag!

Hoevelen missen niet deze oase van eenvoud. Iedereen rent immers verder op de weg naar de toekomst, veruiterlijking en persoonlijk gewin. Van het fata morgana van morgen naar de weg terug hoeft echter geen grote stap te zijn. Immers het simpele besef van jeZelf vervreemd te zijn kan je terugvoeren naar de Bron. Daarbij helpt het inzicht dat je geest zijn thuis heeft in de Oergrond terwijl je lichaam deel is van de aarde.

De paradox is dat als je jezelf teruggeeft je alles ontvangt, terwijl bij het willen bereiken je alles voortdurend ontglipt. In tegenstelling tot de bergtop is de vallei vruchtbaar. Om je te voeden en te laven keer je er voortdurend naar terug. Je weet het zelf. Je wordt elke avond in de schoot van de duisternis getrokken om er rust te vinden. In de vergetelheid van het onbewuste sterft het ik opdat het opnieuw geboren kan worden.

„Terug in de diepte van mijn Oergrond“ confronteert je voortdurend met je obscessie. Je wilt verder, doorgaan als een benevelde, een robot, altijd maar door achter elke impuls, gedachte of verlangen aan. Je weet van geen ophouden. Het „Terug“ van de innerlijke fluistering maakt dit probleem acuut bewust. Het stelt je voor de keuze: ga ik door of niet? Besef van het omslagpunt is een moment van zelfbevrijding.

In de inademing ervaar je dit het sterkst. Het „Terug“ komt in conflict met de expansie van de borstspieren. Zij blazen zich op, terwijl je door de fluistering daarentegen zachtjes naar binnen wordt geleid. Het laten gaan van de uitademing leid je vervolgens vanzelf naar je onderbuik en valt samen met „diepte“. Terwijl in het diepste punt, daar waar de uitademing in het niets verdwijnt je het woord „Oergrond“ laat vallen.

Door de voortdurende innerlijke afstemming wordt je lichaam tot klankbord van het Oneindige. Het vermoeide ego verlangt naar rust en vrede. Deze heeft als eerste de ommekeer in gang gezet. De lieflijke aanraking van de innerlijke fluistering is als het kloppen op de poort. Onverwacht en uiterst subtiel breekt de helderheid door in de betovering van een glimlach, als warmte in de gelukzaligheid van het geopende hart. Je bent als een bloem geworden.

Je innerlijke afstemming - het van waar uit - is nu het allerbelangrijkste geworden. Het is de context waarbinnen het hele leven zich afspeelt. In haar geborgenheid voel je je vrijer dan ooit tevoren, je bent als een kind dat uitgelaten speelt in de veilige nabijheid van de moeder. Wat een wonder is dat toch: wil je actie zoek dan de stilte; wil je het overzicht over de complexiteit, zoek dan de enkelvoudigheid.

Het tweevoudig geworteld-zijn is vrijzijn van angst. Nu mag er alles gebeuren, het deert je niet. Je bent - in dit leven - daar waar je van alle Eeuwigheid thuishoort. Door jezelf steeds terug te geven wordt je ononderbroken gedragen, beschermd door de oneindigheid van het diepere Zelf. Hetgeen niemand van je af kan nemen, in welke omstandigheid je ook moge zijn. Voor dankbaarheid mis je dan de woorden.

Tegelijkertijd werd ook je lichaam in je bewuste aandacht opgenomen. Het voelend gewaarzijn intensiveerde het contakt met de directe omgeving. Die omgeving kwam in het verlengde van je lichaam te liggen, ingebed in hetzelfde bewustzijn dat zich hierdoor verruimde. Verruiming door lichaamsbewustwording en verdieping door de innerlijke fluistering gingen hand in hand, zij versterkten elkaar over en weer.

Moeder Aarde koestert je ononderbroken. Je lichaam is immers altijd in contakt met zijn omgeving. Als je dit beseft komt er een diepe dankbaarheid in je op. Ieder moment dat je jezelf aan haar teruggeeft, neemt zij je onvoorwaardelijk in zich op. Hoe geduldig is zij. Zij voedt je onophoudelijk met haar onuitputtelijke energie. Door zo afgestemd te zijn krijgt alles - je hele omgeving - een nieuwe glans. Het gras is daardoor groener.

De hereniging met je oorspronkelijke Vader en Moeder geeft je alles wat je nodig hebt. Temidden van de grote ontworteling van vandaag is je geest helder, je lichaam in balans en je hart open. Als je zit, ligt of loopt zit, ligt en loopt Het jou. Je ervaart jezelf als een geheel, een oergebaar van de Kosmos. Alles - binnen en buiten - vernieuwt zich voortdurend met jou. Temidden van alle afbraak vind je slechts schoonheid.

Het is dan dat de Oergrond - door het Hart - zich in je omgeving kan uitstorten. Gevoelsverbondenheid wordt zo in liefdevolle aandacht en mededogen getransformeerd. Je eigen essentie blijkt de bewustzijnsruimte van al het levende te zijn. Deze Ruimte omvat zowel jezelf als de bloemen, de rotsen, de bomen en de zwanen in de wei. In niets onderscheid je jezelf meer van al het „andere“. Jij bent echter de enige die dat weet.

De oefening van het tweevoudig geworteld-zijn ondergaat hierdoor een ingrijpende verandering. Nu je innerlijk eenmaal is geopend hoef je jezelf er geen toegang meer toe te verschaffen. Je zit het Zelf niet meer in de weg. In plaats van het zelf-doen is het het diepere Zelf dat jou ongehinderd naar Zich toe kan halen. Er wordt voortdurend aan je getrokken. Immers alles komt uit de Bron voort en keert er onophoudelijk in terug.

De innerlijke fluistering komt nu ongehinderd in je op, terwijl zij zichzelf tegelijkertijd heeft vereenvoudigd. Bijvoorbeeld blijkt „De diepte van mijn Oergrond“ nu genoeg te zijn. Je bewuste aanwezigheid-zelf is nu de roepstem geworden. Gezien de vele terugvallen blijft de noodzaak van oefening echter levensgroot aanwezig. Je innerlijke houding is die van jezelf voortdurend bekennen, die van liefdevolle overgave.

Vanuit de Vallei van eeuwige Vrede deelt nu het Licht Zichzelf mee. Je diepste Zelf blijkt het Geheel Andere te zijn. Oneindige vreugde valt je ten deel. Het maakt zijn belofte waar: de totale omvorming van lichaam, ziel en geest naar Zijn gelijkenis - de Vol-Ledigheid - dusdanig, dat je er uiteindelijk mee samenvalt. Je leven heeft dan zijn vervulling gekregen. Dat je in overgave deel van het Geheel moge zijn, daartoe helpe je het Grote Geheel.

UITGANGSPUNTEN

l'Originali is een nieuwe gemeenschap van mensen die één verlangen met elkaar deelt: voortdurend leven naar, in en vanuit de Oorsprong. De betrokkenen zijn zich (pijnlijk) bewust van hun existentiële vervreemding: van zichzelf, hun ware Zelf, het lichaam en de natuur, de medemens en van het Uiteindelijke. Door de intensiteit van de gevoelde afgescheidenheid is dit verlangen diep, intens en oprecht. Daarom is voor hen de drang naar Zelf- en heelwording de essentie van het leven, een roeping. De Originali herkennen dit in elkaar.

De geboorte van l'Originali vindt plaats op een cruciaal moment in de historie: NU. De diepe crisis waarin de mensheid zich momenteel bevindt, is de uitdrukking van evolutionaire vervreemding. We bevinden ons in de "uiterste periferie van het bewustzijn", het verst verwijderd - en door de identificatie met ons kleine zelf tevens afgesneden - van onze Bron 1). Alleen door ons te openen voor de ervaring van ons ware Zelf vinden we de Weg terug.

Het is heel simpel. Wij mensen zijn van tweevoudige Oorsprong: het Goddelijke en de aarde. Ondanks het feit, dat alles uiteindelijk voortkomt uit het Eerste, is in ons aardse bestaan de gelijkwaardigheid van de twee doorslaggevend. Het is de basis voor ons bewustwordings- en emancipatieproces. Het is tevens de oorzaak van het falen der oude religie's. De meeste patriarchale religies zijn immers uitsluitend op God, het hiernamaals, de toekomst ("uw koninkrijk kome") en verlossing (uit dit aardse bestaan) ofwel verlichting cq bevrijding gericht. Voor hen is de aarde - en alles wat ermee samenhangt - een "object". Het is instrumenteel, van tweede orde en ondergeschikt ("rentmeesterschap"). Het is zelfs zo, dat het aardse het gericht zijn op God of de verlichting in de weg staat. "Aardse liefde (liefde voor de aarde) is ontrouw aan God" heette het dan ook. Onze huidige gespletenheid en vervreemding is daar grotendeels op terug te voeren. Bovenstaanden zijn dus een doodlopende weg. Daarentegen is de sleutel tot onze heelheid (en die van de aarde) het fundamentele herstel van onze tweevoudige Oorsprong.

l'Originali - de Traditie der Oorspronkelijken - is de aanzet tot vernieuwing der religie als zodanig. Het uitgangspunt van de tweevoudige Oorsprong staat immers boven alle dogma's en theologieën. Het is een existentiële gegevenheid, de basis van alle spirituele praktijk, ervaring en realisatie. Daarbij is ons bewustzijn van goddelijke Natuur, terwijl het lichaam deel is van de aarde. Waar het nu om gaat, is deze tweevoudige Oorsprong in het dagelijks leven terug te vinden, te ervaren en te verwerkelijken. Het gaat bij spiritueel leven om de existentiële grondhouding, de basis van waaruit je leeft geeft dus de doorslag. Het overheerst worden (je onbewuste identificatie) door onze gedachten, emoties en verlangens, staat de eenwording met je ware Zelf en je lichaam in de weg. Door jezelf echter voortdurend "terug te geven", herstel je de oorspronkelijke eenheid.

Geef je je bewustzijn voortdurend terug aan het Goddelijke en ben je met je lichaam stevig verankerd in de aarde - iets wat in de dagelijkse praktijk verrassend eenvoudig blijkt te zijn, dan gebeurt er iets onverwachts: de geboorte van een derde kwaliteit. Vanuit de context van de twee "polen" ontluikt iets, breekt iets nieuws open. Het is de ervaring van je midden, het Hart, het centrum van onbaatzuchtige liefde en mededogen. Deze ervaring is existentiëel en bovendien vaak zo helder, indringend, ontroerend, subtiel of dramatisch, dat het Hart vanaf dat moment als een nieuw centrum ervaren wordt, de plek waar hemel en aarde samenkomen of die beiden verbindt. In het Hart is alles één. Originali zijn mensen die, geworteld in hemel en aarde, leven vanuit hun bewustzijns- en liefdecentrum, het Hart.

Vanuit deze grondhouding sta je open voor heel het leven. Je bent deel van het bestaan, daarom omarm je alles wat op je weg komt. Niets wordt buitengesloten. Daarom ook staat l'Originali open voor alle spiritueel/religieuze tradities. Iedere inspiratiebron die het leven verrijkt is welkom. Speciale aandacht hebben die tradities die het geworteld zijn in hemel én aarde benadrukken.

De vier uitgangspunten van l'Originali:

DE DAGELIJKSE PRAKTIJK

De dagelijkse praktijk staat open voor iedereen - ongeacht leeftijd, sexe, nationaliteit of godsdienst - waar ook ter wereld. Zij omvat de innerlijke fluistering "terug in de diepte van mijn Oergrond", het voortdurende voelende gewaarzijn van het lichaam in contact met zijn directe omgeving samen met de daaruit voortvloeiende onbaatzuchtige liefde. Tegelijkertijd en voortdurend in praktijk gebracht, ervaar je de zoetheid van je werkelijke vervulling.

Terug in de Oergrond

Het Goddelijke is permanent in en om ons heen. De hele zichtbare wereld is ononderbroken van Zijn onzichtbare Werkelijkheid doortrokken. Alles bestaat vanwege Zijn voortdurende Alomtegenwoordigheid in alles en allen.

Ieder mens, ja de hele natuur heeft op dezelfde wijze deel aan de Uiteindelijke Werkelijkheid. Door dezelfde Goddelijke Natuur is al wat leeft even bijzonder, een grassprietje is daarom wezenlijk gelijk aan elk ander levend wezen. Echter, terwijl de natuur permanent in zijn Oorsprong verwijlt, zijn wij mensen - door de vereenzelviging met onszelf: de wereld van ons zelfbeeld, gedachten, dromen, herinneringen, angsten, emoties en verlangens - van onze Bron vervreemd. Het Koninkrijk Gods is weliswaar in je, maar je hebt het contakt ermee verloren. Het is geen realiteit voor je.

Wij zijn daarom - individueel en collektief - in onwetendheid rond ons ware Zelf. Je wordt niet meer door dit innerlijke Licht gevoed. Je onwetende ik (ego) leeft daarom in de "gevallen staat" van afgescheidenheid, vervreemding, zelfbetrokkenheid, lijden en duisternis. Je bent innerlijk verschraald, verstoken van de goddelijke Liefde. Het is de toestand waarin de westerse mens zich op dit moment bevindt.

De mensheid staat nu voor de keuze. Zij gaat ofwel verder op haar weg van zelfvervreemding, verder de duisternis in waar chaos, catastrofe, immens lijden en degeneratie op haar wachten. Definitief van de Bron afgesneden gaat zij onherroepelijk verloren, de hele aarde in haar val meesleurend. Ofwel - in eerste instantie door pijnlijk zelfbesef omtrent haar ware toestand - weet zij zich tijdig te openen voor haar oorspronkelijke staat en bestemming. Een smartelijke ervaring wijzer trekt het ego zich terug uit zijn onbewuste identificaties en richt zich naar de helderheid van het ware Zelf, de goddelijke Vonk in ons.

Toelichting: Ieder mens kan zijn of haar oorspronkelijke staat herstellen. De eerste noodzakelijke stap is het eerlijke zelfonderzoek omtrent je werkelijke toestand. Dit (pijnlijke) zelfbesef is de opening naar de innerlijke ommekeer. In plaats van voortrennen op de weg van veruiterlijking, wordt de weg "terug" ingeslagen. Een eenvoudig middel daartoe is het voortdurend herhalen - in alle dagelijkse situaties - van de innerlijke fluistering:

Hierbij helpt het besef - gevoed door het vertrouwen - dat wij ononderbroken deel zijn van het Geheel; dat dit Licht je voortdurend draagt en oneindig liefdevol doordringt. Door de fluistering altijd maar weer in jezelf te herhalen - tijdens het tandenpoetsen, het eten, de vergadering, het boodschappen doen - vindt er spontaan een innerlijke afstemming met het Alomtegenwoordige plaats. Op geleide van de adem wordt je fluistering steeds maar weer van het hoofd naar het hart, van de periferie naar het innerlijk gebracht, alwaar Godsverlangen kan ontvlammen. Door de liefdevolle overgave (te ervaren in de warmte van je hart of in het uiterste punt van uitademing), vereenzelvig je je steeds vollediger met onze Oorsprong. Soms val je er plotseling mee samen.

Toelichting: De innerlijke fluistering kan worden bekort tot "terug in de diepte" of "terug in de Oergrond". (Ook kan de voorkeur naar andere vormen uitgaan als: „ja“, „ik ben mijZelf“, „heldere lichaamsbewuste aanwezigheid“ of „heer, ontferm u over mij“, „in uw handen beveel ik mijn geest“ en „namu amida butsu“ ).

Geworteld in de aarde

In de uiterste staat van afgescheidenheid - je zit voortdurend in je hoofd - ben je tevens vervreemd van je lichaam en daarmee van zijn direkte uitbreiding: de natuur. In dit ontworteld bestaan heb je het gevoelscontakt met je lijf en je direkte omgeving verloren.Je bent geen deel meer van de natuurlijke samenhang. Dit berooft je niet alleen van onnoemelijk veel vreugde en genieting, maar tevens ben je ongevoelig geworden voor de noden en behoeften van de aarde. Waar je geen voeling mee hebt, dat raakt je niet. Zo ga je in je egoïsme door met het vernietigen van je kostbaarste goed, dat in feite je eigen (uitgebreide) lichaam is. Echter, vanaf het moment dat je de bewuste gevoelsrelatie met je lichaam - en daardoor het contakt met zijn direkte omgeving - herstelt, ben je met je lichaam weer ingeschakeld in zijn natuurlijke samenhang.

Toelichting: Om je vervreemding op te heffen, geef je - als tweede stap - "je lichaam terug aan de aarde". Je verwerkelijkt hiermee je tweevoudige Oorsprong. Oorspronkelijk leven betekent, dat geest en lichaam beide geworteld zijn. Hemel en aarde zijn dan in je verenigd. Je bestaan wordt vanaf dat moment weer deel van het Geheel, waartoe het bestemd is. Hieraan ontspringt de ware vreugde.

In de praktijk verwerkelijk je het door beoefening van voortdurend lichaams- en contaktgewaarzijn. Dit houdt in, dat je voortdurend je lichaam voelt - in je lichaam zijn - en vandaaruit steeds in direkt (gevoels)contakt staan met je omgeving. Als je loopt, voel je je voetzolen; bij het zitten, voel je je achterwerk met de stoel en in het liggen heb je contakt met je ondergrond.

Deze oefening lijkt heel simpel; bij voortdurende beoefening wordt zij dat ook. De hierdoor bewerkstelligde veranderingen zijn enorm: in je lichaam zijn wordt onze "eerste natuur", een belangrijke stap naar heelheid. Innerlijke helderheid en stabiliteit zijn overeenkomstig versterkt. Tegelijkertijd komt je omgeving "in het verlengde van ons lichaam te liggen". Voel je het contakt van je lichaam met de stoel, dan wordt vroeger of later de stoel in ons lichaamsgevoel opgenomen, de stoel "wordt een deel" van je uitgebreide lichaamsbesef.

Dit kan zo verdergaan, zodat de grond, het gras, de bomen, de struiken, de beek, de bergen, ja de hemel op een gegeven moment allen opgenomen zijn in je innerlijke ruimte. Gebeurt dit, dan is je oorspronkelijke staat hersteld, die waarin je innerlijke ruimte samenvalt met die om je heen, die waarin je lichaam onlosmakelijk deel uitmaakt van de grote natuurlijke samenhang. De natuur is je (uitgebreide) lichaam. Vanaf dat moment is waarachtig mededogen geboren; reageer je op kwetsingen de natuur aangedaan als betrof het jezelf.

Onbaatzuchtige liefde

In je tweevoudig geworteld zijn, kom je in je centrum, het Hart. In het Hart stort de Oergrond zich uit en stroomt over naar jezelf en je omgeving. Je "ik" (je voormalig midden) is daarbij doorgankelijk geworden voor het ware Zelf. Het staat niet meer in functie van je op jezelf betrokken neigingen en strevingen, maar is dienstbaar geworden. Je reageert daarbij - zonder tussenkomst van je eigen ideeën, plannen, projekten, voorkeuren, oordelen of voorbehoud - direkt op de noden van de wereld. Het "instrument" daarbij is het voelend gewaarzijn, het Hart, het snijpunt van het vertikale en horizontale in je.

In voelende aandacht zijn, omvat alle kwaliteiten van bewustwording: helderheid, liefde en kracht. Mededogen is er daarom vanaf het allereerste moment van spirituele praktijk. Het is dus niet zo, dat je "eerst aan jezelf werkt", met mededogen als "resultaat" ergens in de toekomst. Waarachtige bewustwording valt samen met mededogen en is daaraan te herkennen.

Aan het Hart ontspringt onbaatzuchtige liefde voor al wat leeft, voor de gehele schepping. Zijn innerlijke helderheid en alertheid geeft onmiddellijke en direkte actie: "zonder een moment na te denken, sprong hij in het water en redde het kind". Wanneer je zonder tussenkomst van jezelf - je gedachten en overwegingen - direkt op de noden van de wereld reageert, ben je in functie van het ware Zelf, overstijg je jezelf. Daarnaast zorgt het gevoelscontakt (via het lichaam) voor permanente afstemming met je direkte omgeving. Alleen wat we voelen, raakt ons.

Toelichting: "Spiritualiteit" is dus een groot woord voor heel iets simpels: jeZelf zijn in verbondenheid met je omgeving. Hier blijkt het tweevoudig geworteld-zijn een ware doorbraak. Het uitsluitend „op God gericht te zijn“ van de oude religies laat immers alle ruimte voor vrijblijvendheid. Je kunt immers het „woord van God“ voortdurend op de eigen wijze interpreteren. Ook bewustwording-alleen (meditatie) blijkt niet altijd genoeg. Hoe vaak leidt dit niet tot distantie ten opzichte van de „wereld“. Om nog maar niet te spreken van de verstriktheid in het eigen zelf, de innerlijke (esoterische) fascinatie waarin zovelen tegenwoordig gevangen zitten....Verbondenheid met de aarde leidt echter direct tot waar mededogen. Veelal blijkt dat moeilijk te zijn, aangezien je van jezelf en onze omgeving bent vervreemd. Je bent zo (onbewust) vereenzelvigd met alles wat er in je omgaat (gedachten, emoties, voorstellingen, verlangens), dat je het contakt met het leven bent verloren. Dat is de kern van je lijden.

Ben je je daarvan bewust geworden, dan is het enige wat je te doen staat het contakt met de werkelijkheid te herstellen. Kom je tot jezelf, dan vind je er bewustzijn, ook wel gewaarzijn genoemd. Terwijl het contakt met je naaste omgeving hersteld wordt door voelen. In één kwaliteit samengevat is het je "voelend gewaarzijn" waarmee je vol in de werkelijkheid, in het hier en nu staat. Alle vreugde maar ook actie komen er direct uit voort.

Vanuit dit voelend gewaarzijn, herstel je de eenheid met jezelf, met de onbewuste c.q. onderdrukte delen van je persoonlijkheid, je lichaam en de natuur, met de mensen om je heen in gelijktijdige overgave aan het Uiteindelijke. Met het hieruit voortvloeiende mededogen zet je je in voor de noden van de wereld. Je "voelend gewaarzijn" blijkt je Hart, een altijd aanwezige kwaliteit te zijn, iets waarmee je deel bent van het grote Bewustzijn dat jou en alles ononderbroken doordringt. Alles gaat daarom uit, wordt onderhouden en keert terug in het Hart.

Toelichting: Een van de manieren om je onbaatzuchtige liefde in praktijk te brengen is het „straatwerk“. Hier kun je testen wat je werkelijk waard bent. Immers geen wezen op aarde kan zichzelf zo goed voor de gek houden als wij mensen. Vooral waar het de „liefde“ betreft, kunnen wij er zeer flatterende opvattingen over onszelf op nahouden. „Straatwerk“ houdt in, dat je regelmatig een halve of hele dag vrijmaakt, om zonder vooropgezette plannen of ideeen, op straat oog te krijgen voor de ander, de medemens. Het is een „oefening“ waarbij je kijkt of je werkelijk spontaan op die ander kunt reageren. Of je werkelijk open kunt staan voor wat er gebeurt, daar gaat het om. Helpen oversteken, het overeind helpen, het wijzen van de weg, een snack voor iemand kopen die honger heeft, het helpen kalmeren van verhitte gemoederen of zomaar een onderhoudend praatje maken: het maakt niet uit.

ACTIVITEITEN

Teaching

In de Teaching geeft een Originali uitleg over aspekten van de innerlijke Weg. Bij voorkeur gaat dat over de Traditie der Oorspronkelijken, de tweevoudige Oorsprong, het geheim van het Hart, het voelend gewaarzijn, de dagelijkse praktijk, spirituele ervaringen en realisatie, de vreugde van het HierNu, pseudo-spiritualiteit en zelfverslaving, de blokkaden, hindernissen en de tegenstrever, onbaatzuchtige liefde en mededogen. Er is altijd ruimte voor vraag en antwoord. Een belangrijk thema dat hierbij steeds terugkeert is:

Training

Bewustwording is de overstap uit onze droomwereld van (onbewuste) identificatie, conditionering en projectie, het daardoor afgesneden zijn van de Bron, naar de werkelijkheid van het moment, het voortdurend openstaan voor het Hier en Nu. Spiritualiteit is daarom in de werkelijkheid leven. Het doorbreekt de ziekte van deze tijd: de vicieuze cirkel van onwetendheid, zelfverslaving en onverschilligheid. In de praktijk blijkt dat deze overstap ontelbare keren opnieuw gemaakt moet worden, zozeer ben je vereenzelvigd met de inhoud van je geest, je (kleine) zelf. Omdat je bewuste gewaarzijn (onze innerlijke ruimte) nog te zwak ontwikkeld is, zal het nog zeer vaak op sleeptouw genomen worden door iedere met energie geladen complex (gedachten, emoties en verlangens) dat in ons gezichts- en aandachtsveld verschijnt. In het dagelijks leven blijf je dus - nog enige tijd - balanceren tussen droom en werkelijkheid. Om je nu verder uit de droom te helpen, is er de mogelijkheid vaker in training te gaan.

De Hartmeditatie is - zoals sommigen hebben gezegd - het juweel onder alle meditaties van alle tradities. Het is het resultaat van een 20 jarige meditatiepraktijk, de Weg van liefdevolle overgave en een intense verbondenheid met de natuur geweest, die samen de doorbraak naar de Hartmeditatie hebben bewerkstelligd. Met de beoefening ervan - middels je voelend gewaarzijn - verdiep je de eenheid met hemel en aarde. Het wonder is dit: als je je teruggeeft aan je tweevoudige Oorsprong, breekt je Hart open en je ware Zelf is geboren.

Het uitgangspunt is het ontspannen "zitten" met rechte rug (Zen-stijl). Door steeds intensiever contakt met de grond, gaan de armen langzaam en vanzelf omhoog totdat ze in een halve cirkel "contact met de hemel" maken en daar langere tijd moeiteloos verblijven. Door dit tweevoudig geworteld zijn, kom je in je midden, het Hart.

Meer in detail gaat het als volgt. Vanuit rechte zit (op een stoel of op de grond) ontspan je je. Wordt het lichaam zwaarder (omdat je meegeeft met de zwaartekracht), stel je je open voor het gewicht van het lichaam op de grond en speciaal voor de onderkant van benen en voeten. Voel en besef. Ga met je gevoel die hele onderkant zorgvuldig af terwijl je de sensaties in je aandacht opneemt. Voel je onderkant langzamerhand zwaarder worden.

Herhaal deze procedure zo lang, totdat je het gevoel hebt stevig verankerd te zitten. Nu de paradox. Door nog iets meer toe tegeven aan de zwaartekracht, kunnen (zullen) de armen zich spontaan oprichten. De handen bewegen daarbij zeer langzaam uit elkaar. Zij bewegen zich heel langzaam naar de zijkanten van je lichaam en vervolgens naar boven, totdat zij vanuit de schouders een boog vormen. Zij hebben dan de vorm van een joodse kandelaar aangenomen: een halve cirkel met de opening naar de hemel.

Wanneer je armen een halve cirkel zijn, stopt de beweging en blijf je in die positie onbeweeglijk zitten. Het verrassende is dit: je aandacht was al die tijd in je wortels, in je geaard zijn, niet in je armen, niet in de opgaande beweging. Door ononderbroken open te zijn voor het geaard zijn, met het zwaartepunt dus voortdurend in je benen, gaat de beweging naar boven vanzelf, spontaan. Je armen zijn daarbij zo transparant, dat zij geen gewicht hebben. Je zit is moeiteloos!

Deze meditatie vergt oefening. Al je voelend gewaarzijn is er bij nodig. Het is zo intens, dat er geen ruimte is voor gedachten. Je geest is leeg. Je kunt jezelf hierin voortdurend toetsen. Word je door een gedachte in beslag genomen, worden je armen prompt zwaar. In zo'n geval herstel je in eerste instantie het gevoelscontakt met de grond. Heel vaak wordt het moeiteloze zitten dan hersteld. Is dat niet het geval, dan laat je je armen - in eenzelfde langzame beweging - weer teruggaan naar hun uitgangspunt. Je rust dan even uit. Vervolgens kun je de procedure herhalen. Tenslotte merk je op, wat er in dit zitten met je borststreek, het hart gebeurt.

Viering

In de Viering, die overal gehouden kan worden en voor iedereen toegankelijk is, deel je je tweevoudig geworteld zijn met elkaar in gemeenschap. Het geeft je gelegenheid om de vreugde die je in het dagelijks leven ervaart ook aan elkaar te laten zien. In die herkenning kun je je innerlijke ervaring nog beter bewust worden. Het geeft je bovendien gelegenheid - in overgave aan het Uiteindelijke - gezamenlijk je dankbaarheid voor het leven te uiten. Het sterkt je in het voortgaan met de dagelijkse praktijk. De Viering zou kunnen bestaan uit de volgende onderdelen: zelfonderzoek, de innerlijke fluistering, lopen in voelend gewaarzijn, de Hartmeditatie, een voordracht en in gemeenschap samenzijn. Iedere groep kan daarbij uiteraard zijn eigen vorm en uitdrukking ontwikkelen.

Voel je je betrokken dan kan je huis een toevlucht voor anderen zijn. Vanaf nu zal de behoefte aan dergelijke toevluchtsoorden zeker toenemen. Hoe meer zekerheid je daarbij anderen biedt, des te meer zekerheid zul je daardoor zelf ontvangen. Een nieuwe gemeenschap kan niet zonder wederhulp, steun en inspiratie. De hier beschreven Activiteiten zouden er kunnen plaatsvinden. Zo’n plek zou een „Refugio Originali“ genoemd kunnen worden.

Consultatie

In de intimiteit van de persoonlijke ontmoeting, als deelgenoten op de Weg, kunnen je elkaar consulteren, je pijnlijk zelfinzicht bekennen en elkaars gidsen zijn. Zelfinzicht is hierbij essentieel. Alleen wat je in jezelf herkent, herken je in een ander. Andersom, wanneer dit dus niet het geval is, projekteer je je schaduwzijden in anderen, reageer je je onverwerkte delen op anderen af. Herkenning van je sterke en kwetsbare kanten, je opbouwende en destruktieve, je behoeftige en altruistische aspekten, je behoudende en grensoverschrijdende strevingen, je bewuste en onbewuste neigingen, is dus van groot belang. Niets is je daarbij vreemd: je herkent zowel het slachtoffer als de beul, de meeloper als de held, de psychopaat als de verkrachte, de ambitieuze als de nietsnut, de hongerlijdende als de uitzuiger, de jood evenzeer als de fascist in je; het zijn allen aspekten van jezelf. Alleen door bewustwording, acceptatie, verwerking en liefhebben van alles wat er op je weg komt - alle pijn, angst, woede en ook: levenslust - kom je tot meer integratie en heelheid. Methoden als Lichaamswerk en Voice Dialogue kunnen hierbij onschatbare diensten bewijzen.

Genezing

Net als ieder ander ervaren de Originali dagelijks de gevolgen van (milieu)vergiftiging, stress en weerstandszwakte. Als bewuste mensen zoeken zij naar wegen om niet alleen naar vermogen de schadelijke effecten voor zichzelf en hun relaties, vrienden en gezin zoveel mogelijk te beperken, maar trachten - ook onder deze omstandigheden - een optimale gezondheid te bewerkstelligen. Een gezonde leefstijl is hierbij de sleutel. Gezonde voeding, regelmatige lichaamsreiniging, fitness, ontspanning en bij klachten een natuurgeneeskundige cq homoeopathische behandeling spelen daarbij een doorslaggevende rol. Als resultaat van 20 jarige geneeskundige praktijk is het hoofdstuk „Stroomsysteem en Optimale Vitaliteit" geschreven, een doorbraak in medisch denken en handelen. De paradox is dit: alleen door je basisfuncties te verbeteren, wordt je gezondheid optimaal. De principes en praktijk zijn eenvoudig en door iedereen toe te passen.

Delen

„Hebben is het onvermogen tot Zijn“. Ieder die het ervaren heeft, weet ervan: als je tot jeZelf komt, als er ware liefde in je leven is, als je gelukkig bent, heb je niet zoveel nodig. De basisbehoeften van ieder mens zijn voeding, kleding, onderdak, een bevredigend sociaal leven en Zelfrealisatie. Is echter vooral het laatste afwezig, dan wordt compensatie voor het gemis gezocht. Uit frustratie gaan we dan dingen naar ons toehalen, in de hoop er gelukkig van te worden. Het ware geluk is er echter in momenten dat je jezelf vergeet: "Zittend op een duintop viel opeens alles van mij af". Dit zijn de echt onvergetelijke momenten.

Hebben is een verslavingsgedrag met ophopingsprocessen van allerlei aard: eten, consumptie, afleiding, werk, geld, ("spirituele!") ervaringen, ideeën, overtuigingen, relaties en macht. Deze ophopingen stapelen zich op tussen jezelf en je innerlijk, een "verslakkingsproces" dat het zicht op en het contact met je ware Zelf steeds verder bemoeilijkt. Je slibt dicht. Originali zijn mensen die zich hiervan bewust zijn. Zij streven ernaar op alle nivo's steeds goed door te stromen en in (dynamische) balans te blijven. Het delen van wat je bent en hebt, staat hierbij centraal. Door voortdurend te delen, ontdoe je je van je ophopingen en kom je steeds weer tot je pure Zelf. Daarbij wordt geen onderscheid gemaakt. Naar gelang de situatie dit verlangt, deel je je liefde, warmte, inzicht, hulp, steun, raad, inzet, vriendschap, tijd, energie en geld vrijelijk. Bij leningen zullen de Originali geen rente vragen.

Ergens staat geschreven, dat het voor een rijk man moeilijk is om „in de hemel te komen“. Ik zeg je: voor degene die rijk wil worden is dat oneindig veel moeilijker. Immers de laatste is voortdurend beheerst door zucht naar meer. Heel zijn (haar) leven draait om het hebben. In zo’n geval is er weinig ruimte voor innerlijke vrede en balans. Zo is het echter met ons allen gesteld tegenwoordig. Onze consumptiemaatschappij is een collectieve verslaving. Het is een kankergezwel dat de natuur om ons heen vernietigt. Nee, alleen de armen van geest hebben het koninkrijk (of je nu rijk bent of niet). Iedereen kan uit de dodelijke cirkel - die ons allen naar de ondergang voert - stappen. Wij hebben slechts de keuze tussen vrijwillig „af te kicken“ of gedwongen de ondergang tegemoet te gaan. De woorden „degene die (de overconsumptie) verliest zal (het essentiele) ontvangen“ zijn daarom actueler dan ooit. Het sluit aan bij met wat Maslow de basisbehoeften noemt. Onderdak, voedsel, kleding, persoonlijke relaties, onderwijs, een bevredigend sociaal leven en Zelfrealisatie, dat is genoeg (de voorwaarde!) om gelukkig te zijn. Valt de (overdreven) zorg voor het materiele weg, dan komt er ruimte en energie voor de werkelijk belangrijke dingen vrij. „De weg terug“ spiritueel-religieus opgevat, brengt je tot je kern, je ware Zelf. Wij kunnen elkaar daarbij helpen. Een nieuwe solidariteit is daartoe de voorwaarde en het gevolg. Vrijblijvendheid omzetten in engagement. Diegenen die nu teveel hebben, moeten daarbij het voortouw nemen. Zo kan l’Originali tevens de kiem voor een „nieuwe samenleving“ zijn, een waar vrede en veiligheid, herverdeling van de schaarse goederen en een duurzaam milieu centraal staan.

Actie

Na de eerste decennia van „de nieuwe tijd“ , het "het streven naar (innerlijke) vrijheid", kan een eerste balans opgemaakt worden. Geconcludeerd moet worden, dat veel dingen hun waarde hebben en zullen behouden voor diegenen die werkelijke vrijheid zoeken. Zo kan een eerste massageweekend voor iemand die zijn/haar leven lang in gevoels- en contaktarmoede leefde, een onvergetelijke en doorslaggevende ervaring zijn. Daarnaast kan er echter geconstateerd worden, dat de oorspronkelijke impuls veelal ontaardt in een nieuwe verslaving: het onbeperkt binnenhalen van nieuwe „inzichten“ en ervaringen. Zelfbetrokkenheid en begeerte blijken vaak de onderliggende drijfveren. In feite is er dan niet veel veranderd. Verzamelde je vroeger materiele voordelen, nu verzamel je „geestelijke goederen“, spiritueel consumisme dus. Uit de Zenmeditatie weten wij echter dat werkelijke vrijheid slechts onstaat door vrijwillige zelfinperking. Doordat je op het nivo van het persoonlijke geen kant meer uit kan, vindt de sprong in het tijdeloze en grenzeloze HierNu plaats. Wat we nu dus nodig hebben, is een structuur waaraan werkelijke vrijheid kan ontluiken, een waarin die vrijheid bovendien vruchtbaar kan zijn. Vrijheid in verbondenheid dus. En het doet pijn te zien, dat mensen daar tegenwoordig niet aan willen. Zelfs de meest excellenten blijven steken in het zelf gecreëerde wereldje van "persoonlijke groei" - de nooit eindigende illusoire wereld van wensen, voorstellingen, ervaringen, begrippen en overtuigingen - met hooguit symbolische gebaren naar de betrokkenheid met "de aarde en de medemens". De hele „spirituele“ emancipatiebeweging dreigt hierdoor (binnenkort) uit te monden in een dodelijke rondedans met zichzelf.

Je zult je zwakheden onder ogen moeten zien. Wij westerse mensen hebben altijd aan de periferie van onze persoonlijkheid geleefd, altijd gericht op de buitenwereld. Ook nu zijn we meer bedreven in het ondersteunen van behartenswaardige zaken "ver van ons bed", dan orde brengen in zaken dicht bij huis: ons eigen innerlijk, onze relaties, onze buurt, ons werk. Steun betuigen aan bijvoorbeeld "de derde wereld", hoe noodzakelijk op zichzelf dan ook, blijkt aanzienlijk gemakkelijker dan vrede sluiten met de buren. Originali zijn mensen die in eerste instantie (vanuit tweevoudig geworteld zijn) het inzicht, de liefde en de kracht in zichZelf vinden, in het Hart, en deze vervolgens - naar individuele mogelijkheid - stap voor stap uitbreiden naar de naaste omgeving (om uiteindelijk toch ook weer bij de wereldproblemen uit te komen). Het is de manier om vanuit Zelfwording verbinding te maken met je naaste omgeving, deze te structureren en te integreren. De beweging gaat van centraal naar perifeer, zonder daarbij ook maar één stap over te slaan.

Ruim 2000 jaar geleden kwamen de Chinezen al tot dit inzicht. De Confucianistische klassieke tekst "The Great Learning" (400 BC!) is wat dit betreft verhelderend. Deze luidt als volgt: "De ouden die hun schitterende deugd in de wereld wilden laten doorschijnen, brachten eerst hun staatszaken op orde. Om het landsbestuur op orde te brengen, regelden zij eerst hun persoonlijke relaties. Daar zij hun persoonlijke relaties op orde wensten te brengen, werkten zij eerst aan hun eigen zelf". Deze tekst is bijzonder actueel. Het is een aansporing om hier in het Westen langs dezelfde lijn initiatieven te ontwikkelen.

Overigens slaat bovenstaande ook direct op de geboorte van l'Originali. Zij die het ervaren hebben, weten het: bewustwording is "jeZelf zijn in verbondenheid". In het ware Zelf weet je je verbonden met alles om je heen; in werkelijke verbintenis maak je jeZelf vrij. l'Originali is daarom de vrije verbintenis van bewuste mensen.

Studie

Er is nog een inspiratiebron. Die vanuit het verleden. We zijn allemaal uit onze ouders voortgekomen en ook zij zijn dat weer. Als je terugkijkt in je verleden, blijk je via je voorouders verweven te zijn met de hele mensheid, ja met wat daaraan vooraf ging: dieren, planten en de elementen. Naast dat je - direkt en voortdurend - voortkomen uit de Oergrond, de aarde en de mensengemeenschap, ben je dus tevens produkt van een ontwikkeling: de evolutie. Alles van die evolutie heeft in je haar neerslag gevonden, je bent je verleden.

Naast je natuurlijke voorouders herken je vooral diegenen, die - net als jezelf - de "weg terug" hebben gevonden en daarvan hebben getuigd. Het is de "Traditie der Oorspronkelijken": l'Originali. In tegenstelling tot de loop der - officiële - geschiedenis, waarin plaats was voor de identificatie met slechts enkele "Grote Verlichten" (Krishna, Boeddha, Mohammed, Jezus), blijkt de werkelijkheid - zonder maar iets aan bovenstaanden tekort te willen doen - veelmeer een onafgebroken stroom aan Zelfverwerkelijking, in ontelbaar veel mensen, mannen en vrouwen, op verschillende wijzen, in alle tijden, op alle plaatsen en in alle tradities. Ook onze eigen westerse spirituele wortels, orthodox en speciaal de verketterden, horen daarbij. Vooral die tradities die de tweevoudige Oorsprong benadrukken, zijn in dit opzicht waardevol. Dit zijn meestal de minder bekende "kleine tradities" zoals die van natuurvolken: afrikanen, indianen en andere "heidenen". Studie is een van de manieren, waarop we meer contact met onze Traditie kunnen krijgen.

Zo is bijvoorbeeld in de kosmologie van de Maya’s de natuur goddelijk bezield, evenals dit het geval is bij de Quechua-indianen van de Andes. Beide volken leefden - voordat hun culturen werden vernietigd door de westerse soldaten, handelaren en missionarissen - in harmonie met hun natuurlijke omgeving. „De aarde is niet van ons, wij zijn van haar“. Voor de Pueblo-indianen van New Mexico is de natuur een cyclisch gebeuren binnen een kosmische Realiteit. De Makuna uit Columbia geloven, dat mens, dier en plant delen van hetzelfde Ene zijn. Voor het Rapanui-volk van het Paaseiland geldt, dat de mens voortkomt uit de bevruchting van de aarde door de hemel. Voor de Maori’s van Nieuw Zeeland begon de schepping met Papa, de moeder Aarde en Rangi, de Hemelvader. In het begin lagen zij omstrengeld in duisternis. Tussen hen in lagen gedrongen, verlangend naar licht en vrijheid, hun kinderen. Op een dag maakte de sterkste zoon, Tane Mahuta, zich vrij uit de omarming van zijn ouders, waardoor het leven op aarde ontstond. De Huli op Papua-Nieuw Guinea geloven dat de aarde is ontstaan uit een uitbarsting op de zon. Voor hen maakt alles deel uit van een kosmische zowel als natuurlijke orde, alles is deel van een grote samenhang. De Aeta-stam op de Filippijnen zeggen het zo:“ De Aarde is heilig. Het werd door de opperste Goddelijkheid geschapen“. Zij beschouwen het land als een verlenging van het eigen lichaam, zodat schade toegebracht aan de aarde hetzelfde bij henzelf veroorzaakt. De Karen uit het noorden van Thailand - evenals de meeste andere inheemse volken - vereren Moeder Aarde als de bron van alle leven. Ook in het traditionele Afrikaanse geloof zijn alle natuurlijke rijkdommen heilig en moeten de mensen deze daarom gezamenlijk beheren, terwijl voor de Nubiers in Egypte de spirituele verwantschap met het universum uitgedrukt werd in de vier elementen aarde, water, lucht en vuur.Uit deze zeer bescheiden selectie zal duidelijk zijn, dat inheemse volken l’Originali niet alleen het meest nastaan - als broeders en zusters - maar dat zij tevens onze leermeesters zijn. Hun eeuwenlange traditie is wat wij opnieuw moeten leren: het geworteld zijn in hemel en aarde.2) Of in de woorden van een Maya-vrouw 3):

Misschien doet het pijn, maar ik spreek als Maya-vrouw. In deze wereld moet je kunnen verdragen dat uiteindelijk ook jouw cultuur en waarden aan kritiek blootstaan. In alle eerlijkheid vraag ik mij af of jullie in staat zijn eerbied op te brengen voor de aarde en wie erop woont. Zoals ik het zie, bouwen jullie de samenleving op een verkeerd wereldbeeld. Europeanen bekijken alles vanuit de individuele mens. Dat vind ik armzalig. Ze zeggen wel dat wij dom zijn, omdat wij het individu pas zinvol zien leven in een evenwichtig geheel. Terwijl jullie je van harte bezighouden met het welzijn van het individu, verliezen jullie echter het geheel uit het oog. Hoe kun je voor een individu iets goeds verrichten, als je je tijd verbeuzelt met ons aller woonplek af te breken?“ Hebben jullie wel een religieus gevoel? Religie is toch juist het begaan zijn met het geheel, met de samenhang. Ik hoor de Europeanen alsmaar spreken over het geluk van de individuele persoon, christenen spreken over hun zieleheil. Ik zeg: zo’n zorg sluit niet aan bij onze manier van denken en van leven.

(Uit Bijeen, Derde Wereld-informatieblad)

Van de grote beschavingen kan in dit verband de Chinese cultuur worden genoemd. Zo schrijft de confucianistische filosoof Zhang Zai (1020-1077) een voor de gehele Chinese cultuur typerende tekst 4):

„De Hemel is mijn vader en de Aarde is mijn moeder. Zelfs een luttel schepsel als ik heb een intieme plek in hun midden. Daarom is wat het universum vult mijn lichaam, en wat haar richting geeft is mijn natuur. Alle mensen zijn mijn broeders en zusters en alle dingen mijn metgezellen“.

De „grote“ religies (zowel in het Oosten maar vooral ook in het Westen) zijn helaas vaak tot complexe bouwwerken uitgegroeid (de zgn. New Age beweging is daar overigens geen uitzondering op), dusdanig, dat de oorspronkelijke kern, daar waar het om gaat, onzichtbaar is geworden. In die kern zijn alle spirituele tradities echter één. Ofschoon in het algemeen een bepaalde structuur wenselijk is om de verworven vrijheid voortdurend te toetsen en het bieden van de noodzakelijke houvast, lijkt voor enkele "grote tradities" deze functie dermate te zijn uitgehold, dat zij overbodig is geworden. Te vroeg werden de uitgangspunten geïnstitutionaliseerd, waardoor het contakt met de werkelijkheid verloren ging. In plaats van de (vastgeroeste) voorstellingen en beelden, de rituelen, de dogma's en de theologieën, wordt hier liever de eenvoud en de kracht van de oorspronkelijke ervaring benadrukt: de heelheid van het leven, leven in het Hier en Nu, jeZelf zijn in verbondenheid, de Zelfverwerkelijking van een ieder. Zelfverwerkelijking vooral ook in de zin van jezelf toevertrouwen en teruggeven aan waar je thuishoort, het ingeschakeld zijn in het Geheel, dat wat je ten diepste bent. Van daaruit kan iedereen vrijelijk die vorm, cultuur of religie kiezen, die het beste bij de innerlijke ervaring past. Het serieus nemen van de eigen ervaring en het HierNu; bewustwording en de Zelfrealisatie; de positieve relatie met voelen, zintuigelijkheid, genieting en erotiek, de lichamelijkheid en de natuur; de positie van vrouwen en vrouwenspiritualiteit, de vol-ledigheid en de viering van het leven, solidariteit en een rechtvaardige samenleving zullen in een vernieuwde spiritualiteit en religie zijn volledige uitdrukking moeten krijgen. In de kern is het echter heel simpel: ononderbroken leven naar, in en vanuit je (tweevoudige) Oorsprong. Meer is er niet.

INITIATIE

Greenie's

Nu het woord aan de praktijk. Werkelijke verbondenheid met je omgeving leidt vroeger of later tot aktieve betrokkenheid. l’Originali wil hierop vooruit lopen door dit proces te initieren en te bevorderen. Het wil een concreet maar informeel netwerk zijn. Toetreden tot l'Originali gaat dan in twee stappen. De eerste twee jaar word je lid van het Vriendennetwerk. De leden worden GREENIE'S genoemd. De naam GREENIE is gekozen vanwege een diepgevoelde verbintenis met de natuur. Zij beseffen dat het "milieu" in feite de spirituele crisis van de mensheid weergeeft. GREENIE'S zijn mensen die het "milieu" daarom als leermeester aanvaarden. Voor hen is bewustwording - ten diepste jeZelf zijn en de intense verbondenheid met de directe omgeving - éénzelfde proces.

De "buitenwereld" houdt je immers een spiegel voor. Wat je daarin ziet, zegt alles over jezelf. De vernietiging van de natuur is het gevolg van onze innerlijke vervreemding: je hebzucht als het onvermogen tot Zijn; het leven in je eigen (denk)wereldje afgesneden van de werkelijkheid; verlies van contakt met je lichaam en de natuur; de werkelijkheid die daarom niet meer tot je doordringt; de gevoelsarmoede en het onvermogen tot mededogen; de afwezigheid van een alert bewustzijn en directe actie, van het Hier en Nu. De aarde heeft een nieuwe mens nodig.

Het GREENIE Vriendennetwerk heeft een informele structuur zonder hierarchie. Alles is gebaseerd op onafhankelijkheid, bewustwording en verantwoordelijkheid, echte vriendschap en mededogen, visie en actie. Symbool van de verbondenheid met de aarde en elkaar is de (een) groene doek die door de GREENIE’s gedragen wordt. Door het in praktijk brengen van de innerlijke fluistering, het lichaams- en contaktgewaarzijn en de onbaatzuchtige liefde wordt het individuele bewustwordingsproces een solide basis gegeven. Daarnaast wordt zoveel mogelijk initiatief getoond om bovengenoemde Activiteiten te ontwikkelen en vorm te geven. Elk jaar wordt deelname aan tenminste één intensieve training aanbevolen. Deze kan - in analogie aan de Zen- en Vipassanasesshins - regelmatig gehouden worden. Heb je belangstelling om GREENIE te worden, neem dan contakt op met het GREENIE Vriendennetwerk. Dit fungeert uitsluitend als contakt-, correspondentie- en coordinatie-adres.

Originali

Aan het eind van de twee jaar kan de GREENIE te kennen geven dat hij/zij een Originali worden wil. Zij worden in l'Originali opgenomen - en kunnen zich dan Originali noemen - met een simpele initiatieceremonie waar tevens de belofte wordt gedaan:

"In overgave aan het Uiteindelijke en geworteld in de aarde zet ik mij volledig in voor de heelheid van het bestaan - mijzelf, de natuur en mijn medemensen"

In tegenstelling tot een angstig en gesloten fundamentalisme, waarbij men zich uitsluitend nog op de letter van de „schrift“ (wet) beroept, is l’Originali een bevrijdende universele spirituele en religieuze impuls. Vanuit de existentiele situatie van het geworteld zijn in hemel en aarde, een toestand waarin zich ieder levend wezen zonder uitzondering bevindt, is er de opening naar zowel iedere individuele beleving als naar elke religieus-culturele verscheidenheid. Eenheid in verscheidenheid is een van de hoofduitgangspunten van l’Originali. Het is de religieuze impuls die een waarachtig perspectief biedt in de verscheurdheid van vandaag. Het is het begin van "oorspronkelijk leven". Pas wanneer het contakt met je wortels is hersteld, wanneer je echt vanuit je Oorsprong leeft en je leven ermee verbonden hebt, bloeit je bestaan op en kan het zijn vruchten afwerpen. In plaats van de obscessie van de „vooruitgang“ - de gevolgen van het CWTK- complex (de verstrengeling van christendom, wetenschap, technologie en kapitalisme) benadrukt l’Originali evenwicht, balans en stabiliteit. Het zijn deze religieuze waarden die wij hedentendage zo dringend nodig hebben, willen wij als mensheid nog een kans op overleven maken. Er is geen organisatie en er zijn geen financiele verplichtingen bij het intreden in l’Originali.

Originali zijn is overigens niet zoiets als "het bereikt hebben". Het is daarentegen het diep gewortelde besef dat de kern van spiritueel leven gelegen is in het ononderbroken beoefenen van de existentiële grondhouding. Er is geen doel om naar te streven, geen speciale toestanden om te "verwerkelijken". Er is geen verlangen naar "verlossing" of "bevrijding" en geen manier om aan het lijden te ontsnappen. Het is uitsluitend het inzicht afgesneden te zijn van de werkelijkheid en het verlangen de eenheid ermee te herstellen. Het is het verlangen naar heelwording: jeZelf te zijn in verbondenheid. Het is een proces dat altijd doorgaat. Ikzelf noem mij om deze reden een Originali.

Het rekent tevens af met de mythe van "verlichting" in de zin van een "permanente en onveranderlijke verlichte staat". In de afgelopen decennia vierde deze vorm van geestelijk materialisme hoogtij. Het is echter een (werkelijkheidsvreemd) ideaal waar veel begeerte onder schuil gaat. Het Grote Bewustzijn is dan wel onveranderlijk in ZichZelf, dit is echter niet de wijze waarop het zich in ons mensen manifesteert. Grote Ervaringen zijn er zeker, maar in het "gerealiseerd" zijn, ervaar je vervolgens voortdurend verschillende kwaliteiten van bewustzijn. Het leven pulseert en dat is de manier waarop het bewustzijn in je doorklinkt. Bewuste mensen zijn als bloemen: er is een steeds wisselende graad van openheid. Dat in te zien, te accepteren en te leven is pas werkelijk "verlicht zijn".

Aanvullend worden dan de „andere nivo’s“ van de persoonlijkheid ("ik", zelfbeeld, denken, emoties, verlangens), het onbewuste en de verschillende energetische nivo's geintegreerd. Heelwording is de liefdevolle omarming van al deze hoedanigheden, zonder uitzondering, zonder ook maar iets te willen buitensluiten. In plaats van jezelf dus (uitsluitend) te identificeren met je bewustzijnstoestand (het willen bereiken, het idealiseren, vasthouden, cultiveren, je er op laten voorstaan), daal je af naar je „lagere regionen“ om deze met respekt en liefde (alsnog) op te nemen in het geheel. Daarnaast geef je jezelf (dus) voortdurend terug aan waar je van eeuwigheid thuishoort, aan de Oergrond. Via je voortdurend contakt met de aarde ervaar je bovendien de verbondenheid met alles om je heen. Vanuit je Hart is er onbaatzuchtige liefde en mededogen. Originali beoefenen deze grondhouding hetgeen zij hebben bevestigd in de belofte. Hier komt alles uit voort. Door de (h)erkenning van hun eigen vervreemding staan zij bovendien midden in de verscheurdheid van deze wereld, die zij naar beste vermogen proberen te dienen. Daarbij is het doel het redden van de aarde.

Groene Monniken

Naar het voorbeeld van het Theravada-Boeddhisme kun je je tijdelijk uit het dagelijks leven terugtrekken voor een intensieve retraite. In Thailand bijvoorbeeld bestaat de mogelijkheid om voor een aantal weken tot maanden als monnik aan het kloosterleven deel te nemen. Deze overstap is volledig. Mensen laten hun hoofd kaalscheren en ontvangen voor die tijd de monnikspij. Zij nemen deel aan alle activiteiten van het monnikenleven zoals het vragen om aalmoezen, de sutrarecitaties, de meditaties en de studie. Zij houden zich aan de (strenge) dagindeling en de regels van het klooster.

Omgevormd naar onze behoefte lijkt dit een uitstekende formule voor onze tijd. Het monnikendom heeft als roeping en levenslange verbintenis dan wel afgedaan, de behoefte aan terugtrekken en innerlijke training is daarentegen sterk toegenomen. Tijdelijk monnik zijn zou daarom zeer wel aan een behoefte tegemoet kunnen komen. l'Originali heeft daarom het instituut van de "Groene Monnik" in het leven geroepen. Iedereen kan van deze mogelijkheid gebruik maken, mannen zowel als vrouwen. Zo'n retraite zou in onderling overleg georganiseerd moeten worden.

De basis van onze retraite - gedacht voor enige weken in het jaar - is het ononderbroken beoefenen van de existentiele grondhouding: de innerlijke fluistering en het afgestemd-zijn op het lichaam. Vanuit de onbaatzuchtige liefde die hieruit voortkomt kan er gedurende deze weken een echt gemeenschapsleven opbloeien. Er zal een vaste dagindeling zijn (met vroeg op en vroeg naar bed), een taakverdeling (schoonhouden, koken, tuinwerk), het lopen in de pij en het kaalgeschoren hoofd, de participatie in de dagelijkse (hart)meditaties, de sobere maar uiterst gezonde (en smakelijke) voeding, de regelmatige vasten-meditatie wandeltochten, op „liefdespad“ gaan (in het „straatwerk“ je onbaatzuchtige liefde beoefenen en toetsen), de mogelijkheid tot spirituele consultatie en de vieringen.

NABESCHOUWING

l'Originali, de Traditie der Oorspronkelijken, is de levende stroom van ware spiritualiteit en religie, de vruchtbare grond van je bestaan. De individuele beleving van liefdevolle overgave aan de Oergrond staat daarbij centraal. Het is de uiterste consequentie van je nieuwe inzicht: als je werkelijk deel van het Geheel bent, dan kun je verder alleen nog maar vanuit die Realiteit werkelijk leven. Een andere wijze is er niet. Je ervaringen met je afgescheiden ik heeft je dat bovendien op meer dan pijnlijke wijze laten voelen. Je tweevoudig geworteld zijn: in eerste instantie het teruggeven van je geest aan de Oergrond en met je lichaam geworteld in de aarde, is je balans - de oerbalans - waar al het andere uit voortkomt: leven in en vanuit je Hart, zelfinzicht, de zielsverbondenheid met je omgeving, het ingebed zijn in de traditie en de zingeving van en je opdracht in dit leven. l'Originali is het herstel van eenheid.

In gemeenschap geven we uitdrukking aan wat ons beweegt. In het samenzijn getuig je van je inspiratie, inzichten en ervaringen. Mogelijkheden om je tweevoudig geworteld zijn te beleven, kunnen uitgediept worden. Gezamenlijke oefening en meditaties - ontspanning, lichaamsbewustwording en het "zitten" - zijn hierbij vaak zinvol. En waarom zouden wij elkaar - als vrienden - niet bevestigen en inwijden om onze verbondenheid met het bestaan te benadrukken? En vieringen, vreugdevolle bijeenkomsten, waarin ieder zijn of haar inbreng heeft. Vervolgens delen wat je bent en hebt, onbaatzuchtige hulp en dienstbaarheid. Ook kunnen we, in de intimiteit van de persoonlijke ontmoeting, als deelgenoten op de Weg, elkaar consulteren, ons pijnlijke zelfinzicht bekennen en elkaars gidsen zijn. Tot slot, onze hervonden heelheid door laten werken naar de heelheid van het leven: in gezamenlijke acties voor een rechtvaardige samenleving voor alle levende wezens.

NB. Dit hoofdstuk is het eerste in een reeks van organisatie-modellen, die er in de loop van de tijd zijn ontwikkeld. Vooral sinds de Openbaring van De Grote Moeder is het op essentiele punten aangevuld. Dat wil echter niet zeggen, dat bovenstaande geen waarde meer zou hebben. Het kan bijvoorbeeld dienen voor diegenen, die de Moeder (nog) niet kunnen accepteren, maar zich wel willen verbinden. 

1) Zie hoofdstuk 3.3 „Heel het Leven“ onder „Over de natuurlijke plaats der soorten in de evolutie“.

2) „Het verhaal Aarde“. Inheemse Volken aan het woord over milieu en ontwikkeling.1992 Novib.

Stella Braam „Stemmen van de Aarde“. De wereld van inheemse volken. 1993 Jan van Arkel en NCIV.

3) Uit Bijeen: Derde Wereld-informatieblad

4) D.L.Overmyer „Religions of China“ 1986 Harper.

APPENDIX

OORSPRONKELIJK LEVEN 1

Annette vertelde mij dit:

„Het leven is niet onplezierig tegenwoordig. In ieder geval is het niet zo slecht als in vele andere delen van de wereld. Natuurlijk gaat het niet meer zo voor de wind zoals een tijdje geleden nog het geval was. Maar we kunnen ons goed redden. En zolang het vandaag nog goed gaat, wie bekommert zich dan om de dag van morgen“.

„In ons gezin heeft iedereen zo zijn bezigheden. Kleine Kees is helemaal gek met zijn videospelletjes, vader is de hele dag druk bezig op kantoor (om zijn baan te redden) en ik besteed veel van mijn tijd aan persoonlijke groei. We hebben het samen eigenlijk best wel naar ons zin. Te meer wij onszelf nog regelmatig dingen kunnen permitteren en tegelijkertijd openstaan voor nieuwe dingen van het leven“.

„Er zijn natuurlijk best wel tijden, dat je elkaar niet zoveel te zeggen hebt. Maar dat is eigen aan elke relatie. Het gaat er gewoon om, dat je het samen redt. En dat is al heel wat tegenwoordig. Kijk maar naar de huidige scheidingspercentages. Daar word je toch niet goed van. Nee hoor, ik vind echt dat we het niet slecht doen. En sinds mijn cursus „persoonlijke groei“, ervaar ik een veel grotere voldoening in mijn leven. Je leest eens over wat andere dingen dan gewoonlijk, he“.

„Waar het nou in het leven echt om gaat? Nou ja, daar zijn tegenwoordig zoveel meningen over. De waarheid bestaat gewoon niet. Ieder heeft toch zijn eigen waarheid. En daar gaat het toch om, vind je ook niet. Als ieder maar op zijn eigen wijze gelukkig kan zijn, dan zijn wij toch allemaal tevreden mensen. Trouwens ieder mens heeft zijn eigen karma, ieder moet hier toch zijn eigen les leren. Dat maakt het leven nou zo fascinerend voor mij. Overal zie je mensen die met hetzelfde bezig zijn. Is dat niet geweldig? We leven toch in een enorm boeiende tijd, zeg nou zelf. Voor het eerst hebben wij in onze tijd onbegrensde mogelijkheden“.

„Kijk, het gaat erom, dat je uit het leven zoveel mogelijk weet te halen. Dat je niet tevreden bent met het alledaagse gangetje. Af en toe moet je de moed hebben om je voor iets geheel nieuws open te stellen. Als je alleen al denkt aan al die „andere werelden“ die er ook zijn. Daar zouden de mensen eigenlijk meer bij stil moeten staan. Het leven is niet zo beperkt als iedereen denkt. Er liggen enorme rijkdommen verborgen in je innerlijk. Je daar voor openstellen, daar gaat het om. Dan geef je niet meer zo om materiele dingen. Sinds ik mij hiermee bezighoud, ben ik echt een ander mens geworden. Ik weet nu, dat er meer is tussen hemel en aarde en dat allemaal binnen handbereik! Het is echt een ongelooflijke tijd“.

„Ja, en Fred begint zich ook al een beetje open te stellen tegenwoordig. In het begin wilde hij er natuurlijk niets van weten. Nou ja, je weet hoe mannen zijn. Voor hen zijn deze dingen allemaal een beetje zweverig. Maar nu hij ziet hoe positief ik ben de laatste tijd, is hij toch ook nieuwsgierig geworden. Het verbaasde mij dan ook niet toen hij het er laatst over had om een cursus „Zen-management“ te gaan volgen. Je geest wordt er heel sterk van en dat kan Fred in zijn dagelijks werk prima gebruiken. Het is echt een overlevingsstrijd, daar op zijn kantoor. Alleen de besten redden het. Prachtig trouwens he, hoe de tegenwoordige behoeften en zo’n eeuwenoude methode bij elkaar komen. Dat is ook echt niet voor niets hoor. Er is toch geen toeval. Dat weet jij ook best wel“.

„Misschien is Fred in zijn vorige leven wel een Zenmonnik geweest. Dat zou toch best wel kunnen. Zijn onbewuste herinnering zou hem nu weer op het goede spoor kunnen brengen. Is dat geen fascinerende gedachte. Stel je voor: Fred in een klooster in het oude Japan. Eerlijk gezegd heeft hij er best wel iets van. Dat stoere, dat oprechte, vind je ook niet? Ik geloof er best wel in hoor, in reinkarnatie. Het zit allemaal zo logisch in elkaar. Trouwens heel veel mensen geloven er tegenwoordig in. Dat geeft mij wel steun eerlijk gezegd. Er is tegenwoordig nog zo weinig waar je echt in kunt geloven. En dan al die agressie elke dag. Daar word je toch wel een beetje benauwd van. Ook daarom steun ik Fred helemaal. Je moet jezelf ook leren verdedigen tegenwoordig. En Zen leent zich daar toch prima voor?“

„Mijn grote ideaal is om samen verder te groeien. Dat je in het leven werkelijk wat bereikt, ook innerlijk. Er zijn zo ontzettend veel mogelijkheden En van alle richtingen kun je iets leren. Zonder je ergens aan te binden, kun je je eigen leven opbouwen en samen verder komen. Niet tevreden zijn met wat je hebt, maar steeds weer nieuwe werelden voor jezelf openen, dat is mijn parool. Dan kun je later met tevredenheid terugblikken. „Oorspronkelijk leven“ daar gaat het mij om.

OORSPRONKELIJK LEVEN 2

Laten wij nu Herman aan het woord:

„Al lange tijd was ik erg onrustig. Er was een onverklaarbare ontevredenheid met het leven van alledag. Goed, mijn huwelijk was bijzonder moeilijk geworden, maar in mijn werk kon ik niet klagen. Ik stond zelfs op het toppunt van mijn succes. Toch maakte mij dat niet erg gelukkig, het was of er iets wezenlijks aan ontbrak. Een grote melancholie maakte zich van mij meester en een onbestemd verlangen naar iets wat ik niet omschrijven kon“.

„Het koste mij grote moeite werkelijk zicht op het „probleem“ te krijgen. In mijn leven kende ik dit helemaal niet. Ik wist ook niet op welke wijze ik er dichter bij kon komen. Moe was ik en bij tijden radeloos. Ik had het gevoel geen kant op te kunnen. Alle bekende „oplossingen“ werkten niet meer. Terwijl iedereen mijn werk roemde, gleed ik zelf af in een steeds grotere wanhoop“.

„Totdat ik op een dag met een schok „wakker“ werd. Door een eerste meditatie-ervaring realiseerde ik mij dat ik tot dantoe uitsluitend in mijn denk- en voorstellingswereld had geleefd. Wat een openbaring, wat een vreugde. Hoe pijnlijk ook. Immers de helft van mijn leven had ik in onwetendheid doorgebracht, onbewust, uitsluitend als een product van mijn opvoeding. Echter met de ontdekking van mijZelf, hoe pril ook, was er een nieuw begin gemaakt. Een nieuw levensgevoel maakte zich van mij meester“.

„Dit „Zelf“ was een nieuwe dimensie in mij. Ik ervaarde mijzelf vanuit een ander centrum. Terwijl ik daarvoor volledig door mijn gedachten, voorstellingen en verlangens was gedomineerd, kon ik deze nu vanuit een helder innerlijk gewaarzijn gadeslaan. Ik was iemand anders geworden. Een oorspronkelijke frisheid doortrok mij. Terwijl het verleden een „vorig leven“ was geworden, dat ik als een oude huid had afgeworpen. Ondanks dat vele problemen er nog steeds waren, hadden deze hun zwaarte verloren. Ik had ruimte gekregen om de juiste beslissingen te nemen“.

„Toenemend realiseerde ik mij, dat ik van vele wezenlijke aspecten van mijzelf was vervreemd. Ik ervoer toenemend meer diepte, maar ook meer verbinding met mijn omgeving. Het was net of er aan mij getrokken werd, alsof een steeds intenser wordend verlangen mij naar een „andere innerlijke dimensie“ voerde. Tegelijk kreeg ik weer oog voor de „kleine“ dingen om mij heen. Zoals ik mij dat van heel vroeger wel herinnerde. Wat een vreugde om de crocussen in het gras of de dauwdrupjes op de bladeren als voor de eerste keer te zien“.

„Ik begon het langzamerhand beter te begrijpen allemaal. De centrale rol van het lichaam in bewustwording bijvoorbeeld. Hoe ik door ontspanning, lichaamsbewustwording en meditatie steeds dichter bij mijZelf kon komen. Dat dit stapsgewijs een innerlijke vrijheid van het kleine zelf bewerkstelligde. Geen vrijheid voor het zelf, maar van het zelf. Dat deze verwerkelijking noodzakelijkerwijs hand in hand ging met toenemende verbondenheid met mijn direkte omgeving. Waardoor ik mij weer deel van het geheel ging voelen. „JeZelf zijn in verbonden-heid“ werd daardoor heel concreet. Het werd een voortdurende ervaring, het is mijn „eerste natuur“ geworden“.

„Toch was dit nog maar het begin van mijn Weg. Zonder het nog te weten, zou ik een nog fundamentelere stap maken in mijn leven. Ik moet het ergens gelezen hebben. Hoe het ook zij, het werd mij duidelijk, dat ik nog hondertachtig graden „om moest“ om „in waarheid te kunnen leven“. Wanneer ik immers deel van het Geheel ben, kan ik alleen maar in en vanuit die Realiteit werkelijk leven. Zo ontdekte ik mijn „dubbele Oorsprong“: mijn lichaam als deel van de aarde en mijn bewustzijn deel van de Uiteindelijke Werkelijkheid“. Dus moest ik mij teruggeven aan waar ik van alle eeuwigheid thuishoor: door de innerlijke fluistering „Terug in de diepte van mijn Oergrond“ en het bewuste lichaamscontakt met mijn direkte omgeving.

„Zo is het beoefenen van de existentiele grondhouding mijn dagelijkse praktijk geworden. Het omvat alles wat ik in het leven nodig heb: voortdurend bewustzijn, heelwording, overgave en mededogen. Door mijn leven „uit handen“ te geven, krijg ik het steeds vaker in overvloed geschonken, een overvloed die tevens naar mijn omgeving uitstroomt. De voortdurende Realisatie in mijn Oorsprong thuis te zijn, geeft een vreugde die „boven de gewone dingen“ uitstijgt. Ik kan echter niet zonder mijn dagelijkse oefening. Deze is echter licht en moeiteloos. Moest ik het in het begin echter nog „zelf“ doen, steeds meer ervaar ik nu dat er voortdurend aan mij wordt getrokken. Het is voor mij „oorspronkelijk leven“, het criterium van ware religie“.

Terug

 © 1995 Copyright Han Marie Stiekema. Alle rechten voorbehouden.
Last revising: 01/27/05