Maar toen je het in ons laatste gesprek had over het samengaan der elementen en het opstijgen van de ziel naar het Allerhoogste, toen voelde ik de opening waarin ik mijzelf zou kunnen blijven, zonder het gevaar in botsing te komen met jouw gevoelens. Dus laat mij voorzichtig verwoorden, wat vanuit mijn ervaring en weten tot mij komt. De speciale band met Alexander geeft mij die diepte, waarvanuit het mogelijk is - misschien - er iets over te zeggen. Het is simpel, wonderbaarlijk en overweldigend tegelijk.

Zoals ik het ervaar, is Alexander - zijn geest - opgegaan in en vol-ledig samengesmolten met het alomtegenwoordig Goddelijke. Hij is daar zó in opgelost, dat zijn aan zijn aardse verschijning gebonden individualiteit - lichaam en ziel - Er totaal in verdwenen is. Zijn geest is uitgevloeid in het Geheel, geheel opgenomen in het Onzichtbaar-Eeuwige. Niets scheidt hem meer van het Goddelijke, hij is er één mee. Er is geen verschil meer tussen hem en „God".

Diezelfde Diepte, lieve Hilde, die onuitsprekelijke Dimensie die Alexander nu is, is in jezelf te vinden in die Momenten, waarin je heel helderbewust bent. Wanneer je al luisterend jezelf kunt openstellen voor de levende Stilte in je, heb je contakt met het Goddelijke en daarmee met Alexander. Zijn werkelijkheid is dus in je, je draagt Hem dus dus ononderbroken in je mee. Je bent nooit zonder Hem. Elke keer wanneer je innerlijke stormen bedaren, wordt de opening naar Hem gemaakt. Innerlijke ontlediging is de vervulling van Zijn aanwezigheid.

Ook op andere wijze is contakt met Alexander mogelijk. Het Goddelijke drukt zich immers ononderbroken uit in de schepping. Zonder enige activiteit vanuit zichZelf manifesteert het Ene Zich in „de tienduizend dingen", in al-wat-leeft. Alles komt uit Het voort, alles keert Er in hetzelfde Moment in terug. Het Goddelijke is de Essentie van het universum, omgekeerd is het universum het „lichaam van God". Aangezien de Essentie en Alexander één zijn, is Hij op onzichtbare wijze aanwezig in al het levende.

Als je heel open bent, kun je ervaren, dat alles doortrokken is van dezelfde Subtiele Werkelijkheid, Zijn Werkelijkheid. Hij laat de wind op je huid komen, Zijn stilte fluistert zachtjes in je oor. Zijn Werkelijkheid komt tot je in de geur van de roos, de gestalte van de boom is uitdrukking van Zijn vormeloze schoonheid, de koerende duiven drukken Zijn speelsheid uit. Ja, de hele aarde is Zijn lichaam. In alles kun je Hem aanraken en aangeraakt worden.

Dit is de realiteit, zoals ik weet, dat Deze Is. In het oog met zoveel schoonheid, puurheid en mysterie houden woorden op. Dat Alexander dus via je diepste innerlijk en al-wat-leeft tot je komt, is een onbeschrijfelijke ervaring. In jezelf en alles kun je Hem zien en herkennen. Hij is Onuitsprekelijk geworden, maar tegelijkertijd oneindig tastbaar, voelbaar en zichtbaar in alle zichtbare dingen. Hij is meer dan ooit aanwezig in alles. Dat je Hem zo mag ervaren, zo helpe je Alexander.

Je liefhebbende, HMS